از سخن ماندگار «قاضی شارع» تا «بدل» مسعودی
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۲۲۷۹
تولید هفته
نوای گمشدن باران
قصه عجیب گمشدن باران را یادتان هست؟ سریال «آوای باران» با آن ماجراهای عجیبوغریبی که داشت، روایت زندگی مردی بهنام دکتر طاها ریاحی داروساز بود که سرنوشت عجیبی برای او و دخترش رقم میخورد. او پس از سالها به ایران بازمیگردد و بهدنبال دختر گمشده خودمیگردد و متوجه میشود که نادر و زیور، خواهرزاده و همسر خواهرزادهاش، نتوانستهاند از دخترش نگهداری کنند و دخترش از خانه بهدلیل آزار و اذیت آنها فرار کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تیتراژ هفته
«بدل» به دهونک رسید
سریال «بدل» تازهترین تولیدی است که این روزها در دهونک تصویربرداری میشود. این سریال به تهیهکنندگی رضا نصیری و کارگردانی علیرضا مسعودی، قرار است در ۲۶ قسمت ۴۵دقیقهای ضبط شود. بدل که محصول تازه سیمافیلم است، فضای کمدی دارد و مثل حالوهوای کارهای قبلی مسعودی هم کمدی کلامی دارد و هم موقعیت. قصه حول محور یک خانواده و مناسبات آنها با هممحلهایهایشان میگذرد. ماجراهایی هم که میان اهالی محل و این خانواده میگذرد در سریال خواهیم دید.
دیالوگ هفته
سخن ماندگار «قاضی شارع»
تابهحال شده که در حال تغییر کانالهای تلویزیون باشید و به یکباره با یک دیالوگ، روی همان کانال بمانید؟ دیالوگ این هفته از همان دست جملات ماندگار است که در سریال «سربداران» مطرح شد. این دیالوگ مربوط به کاراکتر «قاضی شارع» با بازی علی نصیریان است که در یکی از قسمتهای این سریال میگفت: «قضاوت بسیار آسان است. کافی است بدانید داد چیست و بیداد کدام است. من، قاضی شارع، به شما میگویم داد آن است که سلطان بخواهد. کافیست به چشمهای سلطان و شمشیر او نگاه کنید. داد همان است. نترسید. بیایید. ردای مرا بستانید. در دم قاضی خواهید شد.» قاضی شارع، عالم دینی و قاضیالقضات شهر سبزوار بود که از طرف ایلخانان مغول به این سمت منصوب شده بود و در راستای اهداف آنان احکام را صادر میکرد. او سخنوری توانا بود که با ملایمت و لحنی شیرین، اصول و فروع دین اسلام را به نفع حکام مغول برای مردم تفسیر میکرد.
چهره هفته
چهره افسانهای یک بازیگر
«مستوران» در فصل اول خود با آن قصهها و افسانههای جذابی که داشت، مخاطبان زیادی را پای تلویزیون کشاند. این سریال داستان شهری خیالی بهنام مستوران بود که از نظر تاریخی میتوان آن را حوالی دوران صفویه لحاظ کرد. قصه فصل دوم، ۲۰ سال بعد از اتفاقات فصل اول روایت میشود. نقش اصلی مستوران یعنی لطفعلی را کاوه خداشناس برعهده دارد. محیا دهقانی در نقش همسر لطفعلی حاضر شده و فرهاد آئیش مراد و راهنمای اوست؛ فصل دوم «مستوران» یک شخصیت اصلی و مهم بهنام نوذر دارد که حاکمی مستبد است و نقش او را بهنام تشکر بازی کرده است. اما چهره این هفته را باید فرهاد آئیش دانست که در نقش ملاحسین نقشآفرینی کرده است. نوع بازی فرهاد آئیش همیشه خاص بوده و حالا به نظر میرسد که در مستوران هم خواهد درخشید. بازیگران دیگر این مجموعه، رابعه اسکویی(جادوگر)، الهه خادمی(غزال، رهبر قبیله وحشیها) و یدا...شادمانی (دوالپا) هستند که همان نقشهای فصل قبل را برعهده دارند.
نقل هفته
هشدار سربداران برای تاریخ
سریال سربداران هنوز هم برای خیلیهایمان خاطرهانگیز است و تماشایش، نکات تازهای را نمایان میکند. محمدعلی نجفی، کارگردان این سریال بهتازگی در صحبتهایی که با جامجم داشته به برخی نکات تولید این مجموعه اشاره کرده است. او گفته: قبل از انقلاب، تئاتر این کار را ساخته بودم. آن زمانی که سریال را ساختم، ابتدای پیروزی انقلاب بود. خودم جزو افراد فعال برای انقلاب بودم و قصد داشتم با این سریال بگویم اگر مراقب نباشیم، آینده انقلاب به چه سمتی میرود. بنابراین سریال سربداران را براساس موقعیت آن زمان ساختم. خیلی نشانهها هم به مسائل واقعی اشاره داشت و تجربیات خودم در جریان انقلاب بود. شخصیتهای سربداران بهنوعی در انقلاب حضور داشتند. ما در آن مجموعه یک کاراکتر بهنام قاضی شارع خلق کردیم که از شریح قاضی گرفته شده که ریختهشدن خون امامحسین(ع) را مباح اعلام کرد و دستور قتل ایشان را داده بود. او مجتهدی بود که میگفت چون امامحسین(ع) مراسم حج را نیمهکاره گذاشته، باید او را کشت. نجفی به این نکته هم اشاره کرده که تولید سربداران بهواسطه آشنایی او با حوزه معماری، با دکور و لوکیشن خاصی تولید شده بود.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: سریال برنامه های تلویزیونی بدل سریال سربداران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۲۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایتی از ۵۳ سال تدریس و مهری ماندگار
بیش از ۵۰ سال از عمر خود را به آموزش و تدریس مشغول بوده است، اما هنوز پر انرژی سر کلاس درس میرود و خستگی برایش معنایی ندارد، معلمی که گرد پیری روی موهایش نشسته و همچون پدری مهربان از به ثمر نشستن تلاشهایش میگوید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، معلمان نمادی از علم و دانش و از مؤثرترین نیروها در تربیت دانشآموزانی کنجکاو، دانا و جویای علم هستند، آنها منابع آگاهی، روشننگری و روشنفکری به حساب میآیند که دانشآموزان را با خرد خود تغذیه میکنند، مهارتهای واقعی داشتن یک زندگی موفق را به کودکان آموزش میدهند و به نسلهای آینده جامعه کمک میکنند تا مسیر دقیق و صحیح زندگی را کشف کنند.
دوازدهم اردیبهشت همزمان با شهادت استاد مرتضی مطهری، در تقویم رسمی ایران به عنوان روز معلم نامگذاری شده است و هدف از این نامگذاری قدردانی از زحمات و خدمات این استاد بزرگ و ارج نهادن به جایگاه والای معلم است، به همین مناسبت گفتوگویی داشتیم با حبیب توحیدی، معلمی که پس از گذشت سالها آموزش و تدریس همچنان با انگیزه و علاقه خاصی در کلاس درس حاضر میشود.
وی در خصوص مسیر زندگی خود این گونه اظهار میکند: در کرمانشاه متولد شدم و تا هنگام دریافت مدرک دیپلم در آنجا زندگی میکردم، مدرک لیسانس را در تهران گرفتم و از همان بدو ورود به دانشکده به آموزش علاقه داشتم و با توجه به اوقات فراغتی که در طول هفته وجود داشت، به اداره آموزشوپرورش یکی از نواحی تهران مراجعه کردم و آنها با استقبال گرمی که داشتند، ساعاتی از هفته را برای تدریس اختصاص دادند تا با حضور در کلاسهای دبیرستان به تدریس و آموزش دانشآموزان بپردازم.
این معلم فعال و پرانرژی میگوید: از همان دوران دانشجویی علاقهمند به آموزش و شغل معلمی بودم و با اظهار لطفی که دانشآموزان نسبت به معلمشان داشتند، از همان زمان تصمیم گرفتم بهصورت جدیتر و مستمر همین کار را ادامه دهم، همچنین تحت تأثیر معلمان خوبی که در دوران دانشآموزی داشتم، خود نیز مسیر معلمی را در پیش گرفتم و زمانی که از دانشگاه فارغالتحصیل شدم، میتوانستم در شغلهای مختلفی مشغول به کار شوم، اما به خاطر شدت علاقهای که به تدریس و آموزش داشتم، حرفه معلمی را برگزیدم.
توحیدی ادامه میدهد: قشر تحصیلکرده و دانشجویان در دهه ۵۰ بسیار کمتر از زمان حال بود و اغلب پسران برای کمک به خانواده و پدر مشغول به کشاورزی و دامداری میشدند، به همین علت فارغالتحصیلان دانشگاهی میتوانستند آسانتر جذب مراکز دولتی و اداری شوند، اما کسانی وارد آموزشوپرورش میشدند که علاقهمند به آن بودند.
از آموزش خسته نشدهام و از موفقیت دانشآموزانم دلگرم میشوماین معلم با سابقه ۵۳ سال تدریس در آموزشوپرورش در خصوص بهترین خاطرهای که از دوران معلمی خود دارد، اضافه میکند: در سالهای ابتدایی خدمت که سرباز معلم بودم در روستایی به دور از شهر خدمت میکردم و نیاز بود هر روز با اتوبوس به مدرسه بروم، اما اتوبوس همواره از جاده اصلی عبور میکرد، برای همین باید هر روز حدود پنج کیلومتر را پیادهروی میکردم تا بتوانم به جاده اصلی برسم؛ یک روز در میانه راه برف سنگینی که تحملش بسیار دشوار بود و سرمای شدیدی به همراه داشت، به حدی که از شدت سرما و کولاک دیگر توان ادامه دادن مسیر را نداشتم.
وی ادامه میدهد: ناگهان صدای فریادی به گوشم رسید و به محض شنیدن این صدا شوقی درونی در وجودم ایجاد شد و توانستم به سمت مبدا صدا حرکت کنم و مشاهده کردم که دانشآموزان روستا چون میدانستند در این سرما نمیتوانم به مدرسه برسم، به دنبالم آمدهاند، این از خودگذشتگی دانشآموزان برای همیشه در خاطرم مانده است و با یاد آن دلگرم میشوم، چرا که در آن شرایط ناگوار و ناامیدکننده و به دور از انتظار به کمکم آمدند.
توحیدی درباره خاطره یکی از دانشآموزانش که پزشک شده است، میافزاید: روزی بخاطر درد دندانی که داشتم به مطب دندانپزشکی رفتم، بعد از پایان درمان برای پرداخت هزینه به بخش پذیرش مراجعه کردم که ناگهان متخصص دندانپزشک گفت نیازی نیست حق ویزیت را پرداخت کنید، ما از دانشآموزان سالهای گذشته شما هستیم، با شنیدن این حرف ناگهان مبهوت ماندم، زیرا بخاطر گذشت حدود ۱۵ سال با تغییر چهره آن شخص نتوانستم او را بشناسم، اما از اینکه او به چنین جایگاهی رسیده بود، خوشحال شدم.
مدرس نمونه استان اصفهان در سال ۱۳۷۶ ادامه میدهد: روزی در یکی از مدارس، دبیر آموزش زبان انگلیسی مرا در آغوش گرفت و گفت که از دانشآموزان چندین سال پیش من بوده است و در حال حاضر افتخار میکند که همکارمان شده است؛ همچنین حدود یک ماه گذشته فردی از ایتالیا تماس گرفت و بعد از احوال پرسی مختصری بیان کرد که از شاگردان من بوده است و در حال حاضر در ایتالیا مشغول به ادامه تحصیل در دوره دکتری است.
توحیدی میگوید: با اینکه ۵۳ سال است مشغول آموزش و تدریس هستم، هنوز خسته نشدهام و با علاقه بر سر کلاس حاضر میشوم و به دانشآموزان سال آخر دوره دبیرستان توصیه میکنم که یکی از اولویتهای انتخاب رشته دانشگاهی خود را برای ورود به دانشگاه فرهنگیان اختصاص دهند، چرا که در این دانشگاه زمینه پیشرفت بسیاری برای ادامه تحصیل وجود دارد و با علاقه داشتن به حرفه معلمی میتوانند در تحصیل و شغل خود موفق شوند و ارتباط خوبی با دانشآموزان برقرار کنند.
کد خبر 748543